Trutka na gryzonie, prawdopodobnie z lat 30-tych ub. wieku. Opakowanie nie wskazuje co jest nazwą towaru a co nazwą firmy. Wówczas nie było konieczności zamieszczania danych składu chemicznego oraz pozwolenia na obrót. była duża dowolność w reklamowaniu skuteczności preparatu, tu mamy dobitny przykład "skutek zadziwiający" lub "radykalny środek do tępienia ..." Oglądając sam preparat można stwierdzić, że jest to gips zmieszany z mąką pszenną razówką, co sugeruje instrukcja użycia, zalecająca postawienie obok tej trutki naczynia z wodą. Dawniej była to polecana metoda, zwłaszcza na terenach wiejskich. Metoda jednak powszechnie się nie przyjęła, okazała się niehumanitarna, a wręcz bestialska, piszczące z bólu szczury trzeba było dodijać, aby skrócić im męczarnie. Na tym eksponacie nie ma wytwórcy i jego adresu, ponieważ obrońcy zwierząt dotarli by do takiego przedsiębiorcy z możliwymi roszczeniami.

Eksponat przekazał do Muzeum DDD Marcin Turowiecki z firmy “DEZ - TUR” z Tomaszowa Mazowieckiego. Nr ewidencyjny 1763.