Niemieckie wydawnictwo edukacyjne wydane w Berlinie w 1920 roku, przez Centralny Instytut Rolnictwa i Leśnictwa o zwalczaniu  szczura piżmowego w uprawach polnych. Ulotka wydana w języku niemieckim. Należy zaznaczyć, szczur piżmowy to groźny szkodnik z rodziny chomikowatych w podrodzinie nornikowatych przywieziony do Europy (do Czech) w 1905 roku z Ameryki Północnej jako hodowlane zwierzę futerkowe. Uciekł z hodowli, i w 1920 roku wyrządzał szkody w Niemczech a 1924 roku stwierdzono go w Polsce, natomiast w 1958 już był już dobrze poznanym szkodnikiem. Kiedyś chętnie pozyskiwano futerko, gdyż cieszyło się popytem wśród pań. Dziś popyt maleje i podaż jeszcze bardziej. Piżmak ma groźnych wrogów naturalnych, takich jak; norka, lis, wydra, tchórz, ptaki drapieżne a nawet duże szczupaki. Piżmowce  chorują na tularemię, mają pasożyty wewnętrzne jak tasiemce i nicienie oraz zewnętrzne, takie jak kleszcze, roztocza, wszy i pchły.

Eksponat przekazał do Muzeum DDD Leszek Teschner Firma “FRODO” z Poznania. Nr ewidencyjny 1769.