Zabytkowa pułapka na myszy z drutu, z drugiej połowy XIX wieku, lub z początku XX wieku nazywana pułapką więcierzową, a potocznie w niektórych regionach kraju nazywana koszową. Pułapki były wytwarzane od 1826 roku w małej wiosce Neroth położonej w górach Eifel w Niemczech. Od 1923 roku produkcja zaczęła spadać, chałupniczy wyrób pułapek nie mógł konkurować z przemysłową produkcją pułapek z siatki.  W niektórych polskich książkach można spotkać nazwę pułapka familijna. Pułapka ma 15 cm średnicy i 7,5 cm wysokości, wykonano ją z drutu o średnicy 1 mm, który jest nawinięty co 5 mm na stelaż druciany wykonany z drutu 2 mm. Ten eksponat jest całkowicie wykonany z drutu, choć jest wiele eksponatów pułapek więcierzowych z drewnianą podstawą a niekiedy w podstawie znajduje się otwór do uwalniania złapanej myszy. Pułapka odławia żywe myszy, ale takie pułapki należy często, nawet 2 razy dziennie kontrolować i uwalniać złapane myszy. Jeżeli zapomnimy o pułapce, to mysz zginie w okropnych męczarniach.

Eksponat przekazał do Muzeum DDD Tadeusz Karpiński z Wilanowa. Nr. ewidencyjny 846.