SZCZUR PIŻMOWY KOPERTA FDC Z 25 MAJA 1976 ROKU

Wydanie pierwszego dnia obiegu poczty jugosłowiańskiej, Historia szczura piżmowego, zwanego kiedyś piżmakiem lub piżmoszczurem, a od 2015 roku obowiązuje nowa nazwa Piżmak amerykański (Ondatra zibethicus) jest bardzo ciekawa, to groźny szkodnik z rodziny chomikowatych w podrodzinie nornikowatych przywieziony do Europy (do Czech do fermy ok. 40 km. na płd. zachóg od Pragi ) w 1905 roku z Ameryki Północnej przez księcia Colloredo - Mansfelda jako hodowlane zwierzę futerkowe. Uciekł z hodowli, i w 1924 roku stwierdzono go w Polsce, a w 1958 już był szkodnikiem. Kiedyś chętnie pozyskiwano futerko, gdyż cieszyło się popytem wśród pań. Dziś popyt maleje i podaż jeszcze bardziej. Piżmak ma groźnych wrogów naturalnych, takich jak; norka, lis, wydra, tchórz, ptaki drapieżne a nawet duże szczupaki. Piżmowce  chorują na tularemię, mają pasożyty wewnętrzne jak tasiemce i nicienie oraz zewnętrzne, takie jak kleszcze, roztocza, wszy i pchły. Muzeum posiada w swojej kolekcji wiele pułapek na te groźne szkodniki. W Dobris wystawiono piżmakowi pomnik.

Eksponat przekazali do Muzeum DDD Krzysztof i Tomasz Gruszczyk z firmy “GRUTOX” z miejsc. Grodziec Śląski. Nr. ewid. 1574.