Bardzo duża drewniana pułapka na szczury. Potoczna nazwa paść, pochodzi od słowa spadać, ciężar, niekiedy wielki spadał na zwierzę przygniatając je a nawet wręcz zabijając. Traperzy z Alaski czy Syberii stosowali paść na dużą zwierzynę, niekiedy składającą się z kilku pni drzew. Ten eksponat ma podstawę o wymiarach 41 x 51 cm i 50 cm wysokości, co czyni go ogromnym urządzeniem do łapania szczurów. Wykorzystując taką pułapkę, rolnik często kładł na wierzch jakieś cegły lub kamienie, aby zwiększyć nacisk spadającej klapy. Gdy klapa nie była dociążana, gryzoń przeżywał uderzenie i próbował się wydostać. Świadczą o tym ślady wygryzienia widoczne na zdjęciach. Jedno z wygryzień widoczne z boku na dole jest bardzo intrygujące, tego nie zrobił szczur chcący się wydostać z pułapki, to zrobił szczur, który chciał dostać się do śroka pułapki. Czyżby jeden z zewnątrz chciał uwolnić tego uwięzionego?
Eksponat przekazał do Muzeum DDD Maciej Nowaczyk z firmy “DEZINO” z Bydgoszczy. Nr. ewidencyjny 843.
Darczyńcy
