Zaytkowa pułapka sprężynowa na kunę, działająca na zasadzie tradycyjnego potrzasku, zaciska zwierzę w swoich obręczach. Pułapkę wbijano w grunt za otworem wejściowym w ścianie kurnika, czy gołębnika, za otwór w podstawie pułapki zaczepiano łańcuch lub drut i drugi koniec przybijano gwoździem do słupa, aby zwierze nie uciekło wraz z pułapką. Pułapka posiadała talerzyk, taki jak w tradycyjnych potrzaskach, (tu brak) zwierzę wchodząc w otwór pułapki naciskało swoim ciałem stolik/talerzyk, który pełni w tej pułapce rolę stróżyka, podobnie jak w potrzaskach, czy nawet w popularnej pułapce na myszy. Naciśnięcie talerzyka/stolika zwalniało naprężoną sprężyną drugą szczękę pułapki, która wsuwała się między dwie listwy szczęki zasadniczej, tej po lewej stronie zdjęcia. Na zdjęciu widać zastawioną pułapkę, i znak graficzny Muzeum sugerujący zwierzę, na następnym zdjęciu widać jak prawa szczęka zacisneła znak graficzny Muzeum. Pułapka posiada zabezpieczenie przed mimowolnym zwolnieniem, widać to na przedostatnim zdjęciu, to drut wygięty w kółko, jego przekręcenie o 180 stopni powoduje zabezpieczenie pułapki przed zatrzaśnięciem. To wspaniały eksponat, rzadko spotykane rozwiązanie techniczne z przeszłości. Tu opisano zastosowanie pułapki na kunę, ale z powodzeniem mogła być stosowana na inne szkodniki. Pułapka jest niesprawna, obie sprężyny pęknięte i brak talerzyka spustowego.
Eksponat przekazał do Muzeum DDD Leszek Garski z firmy “Usługi Specjalistyczne DDD i T” z miejsc. Nowy Tomyśl. Nr. ewidencyjny 1477.
Darczyńcy
