Pułapka klejowa na myszy, kawałek tektury o wymiarach 20 x 13 cm i powleczony klejem, podzielony na pięć części, środkowa część o szerokości 2 cale. jest podstawą pułapki. Tekturę składamy w taki sposób, aby powstał prostokątny tunel. Pułapki klejowe wprowadzono na rynek w 1979 roku. Na początku atraktant umieszczano centralnie w formie tabletki, ale bardzo szybko zaczęto dodawać zapach bezpośrednio do kleju. To bardzo skuteczne pułapki, ale też bardzo okrutne. Mysz uwięziona na kleju, ginie z głodu, z odwodnienie lub samookaleczenia. Pozarządowe organizacje opieki nad zwierzętami (PETA i RSPCA) ostro sprzeciwiają się stosowaniu ich. W Australii mogą je stosować wyłącznie technicy pest control. W Irlandii jest całkowity zakaz sprzedaży. W Nowej Zelandi od 1 stycznia 2015 roku będzie obowiązywał zakaz stosowania. Pułapki lepowe nie mogą brać udziału w corocznym konkursie na najlepszą pułapkę ze względu na ich okrucieństwo.
Eksponat przekazała do Muzeum DDD firma “CATCHMASTER” z USA. w czasie trwania wystawy “ConExPest” w Krakowie w maju 2014 roku. Nr. ewiden. 622.
Darczyńcy
