Stare zabytkowe opakowanie blaszane po preparacie Fosforek cynku Zn3P2. Puszka blaszana o wymiarach 4,5 cala na 6,5 cala wysokości sugeruje angielskie pochodzenie opakowania. Pojemność takiej puszki to około 1,7 litra , czyli w angielskich miarach to około półtorej kwarty, albo trzy pinty. Fosforek cynkujest to nierozpuszczalny w wodzie ciemnoszary proszek, który służył dawniej do sporządzania trutek na szczury, powlekano nim pszenicę. Taka trutka zbożowa dla sczurów powleczona fosforkiem cynku powoduje, że rozłada się on w żołądku gryzonia, i wydziela nieorganiczny związek chemiczny PH3. Dawka śmiertelna dla człowieka wynosi 3 gramy. Działanie fosforku polega na uszkodzeniu ośrodkowego układu nerwowego i narządów miąższowych, głównie wątroby. Preparat posiada charakterystyczny zapach czosnku lub zgniłych ryb, ale jest to spowodowane zanieczyszczeniami powstałymi w procesie produkcji. Nazwy potoczne używane dawniej dla tego preparatu, to fosfan, fosforiak, fosfina.
Eksponat przekazał do Muzeum DDD Piotr Mosiczuk z firmy “Specjalistyczny Zakład DDD MOSDER” z Milicza. Nr ewidencyjny 766.
Darczyńcy
