Zabytkowy opryskiwacz ręczny typu pompka, nieznanej firmy wyprodukowany w pierwszej połowie XX wieku. Ten model opryskiwacza był bardzo często wykorzystywany przez pasieczników przy dezynfekcji i dezynsekcji uli, oraz opryskiwania rojów pszczelich przed zdjęciem ich z gałęzi. Do zmoczenia roju pszczelarze używali wody z melisą. Dziś u starych pszczelników obok uli zawsze się znajdą sadzonki melisy, i przed otwarciem ula pasiecznik nacierał sobie dłonie listkiem melisy. Długość całkowita opryskiwacza 50 cm. Natomiast rzadkością jest w tym typie opryskiwaczy usytuowanie drewnianej rączki, zawsze była montowana wzdłuż opryskiwacza, a ten eksponat ma rączkę umieszczoną poprzecznie, tak jak we "flitach".
Eksponat przekazał do Muzeum DDD Leszek Garski z firmy “Usługi Specjalistyczne DDD i T” z miejsc. Nowy Tomyśl. Nr. ewid. 1597.
Darczyńcy
