Najprostsza pułapka do samodzielnego wykonania przez indywidualnego rolnika, W tym eksponacie wystarczyły 2 deski o długości 28 cm. Długość desek była prawie dowolna i zależała od gatunku odławianego zwierzęcia. Takie do 30 cm stosowano na myszy, do 50 cm na szczury, a dłuższe do 1,5 metra stosowane były przez traperów do połowu zwierząt futerkowych. Klepce, paść czy pastka, to nazwy dla tego typu prymitywnej pułapki, w tym egzemplarzu zastosowano drewniane listewki o przekroju 2 x 2 cm do podwieszenia klepki, spotyka się też ramkę z drutu, zgałęzi lub deskę pionową przymocowaną do dolnej deski (podstawy), jednak zasada działania jest taka sama. Dla zwiększenia masy na klepce kładziono kamień lub cegłę, duże klepce robione były przez traperów z rozłupanej wzdłuż kłody drewna, tak więc miały dostateczną wagę.
Eksponat przekazał do Muzeum DDD Tadeusz Karpiński z Wilanowa. Nr. ewidencyjny 803.
Darczyńcy
