MAŁY POTRZASK NA SZCZURY PIŻMOWE
THE LITTLE trap muskrats
To mały zabytkowy potrzask na szczury piżmowe, zwane piżmakami lub piżmoszczurami, (Ondarta zibethicus). Piżmak to groźny szkodnik z rodziny chomikowatych w podrodzinie nornikowatych przywieziony do Czech w 1905 roku z Ameryki Północnej jako hodowlane zwierze futerkowe. Uciekł jednak z hodowli, i w 1924 roku stwierdzono go w Polsce, a w 1958 już wyrządzał szkody w całym kraju. Kiedyś futerko chętnie pozyskiwano z tego zwierzęcia, gdyż cieszyło się dużym popytem wśród pań. Dziś popyt maleje (ogólnie na naturalne futra) i podaż jeszcze bardziej. Piżmaka jest coraz mniej, ma groźnych wrogów naturalnych, norkę, lisa, wydrę, tchórza, ptaki drapieżne a nawet duże szczupaki. Piżmaki chorują na tularemię, mają pasożyty wewnętrzne takie jak tasiemce i nicienie oraz zewnętrzne, takie jak kleszcze, roztocza, wszy i pchły. Pułapka działa na zasadzie odwróconego potrzasku. Na cienkim druciku (widocznym na zdjęciu) mocowana jest przynęta w postaci jabłka lub marchewki. Pociągnięcie przynęty przez zwierzę, zwalnia zaczep stróżyka i szczęka górna spada na dół. Nie można zastawić pułapki odwrotnie, czyli żeby zaczep stróżyka był na dole bo potrzsk nie zadziała. Często pułapka była zastawiana na brzegu wody w ten sposób, że dolna szczęka była zatopiona w wodzie i obsypana piaskiem, lub przybita do palika wbitego w dno, tak, żeby przynęta była tuż nad wodą.
Eksponat przekazał do Muzeum DDD Tadeusz Karpiński z Wilanowa. Nr. ewidencyjny 1356.