ŚREDNI PTRZASK NA SZCZURY PIŻMOWE
MEDIUM TRAP FOR MUSCEL RATS
Pułapka sprężynowa na szczura piżmowego, zwanego piżmakiem lub piżmoszczurem, (Ondarta zibethicus). Groźny szkodnik z rodziny chomikowatych w podrodzinie nornikowatych przywieziony do Europy (do Czech) w 1905 roku z Ameryki Północnej jako hodowlane zwierzę futerkowe. Uciekł z hodowli, i w 1924 roku stwierdzono go w Polsce, a w 1958 już był szkodnikiem. Kiedyś chętnie pozyskiwano futerko, gdyż cieszyło się popytem wśród pań. Dziś popyt maleje i podaż jeszcze bardziej. Piżmak ma groźnych wrogów, norka, lis, wydra, tchórz, ptaki drapieżne a nawet duże szczupaki. Piżmowce chorują na tularemię, mają pasożyty wewnętrzne jak tasiemce i nicienie oraz zewnętrzne, takie jak kleszcze, roztocza, wszy i pchły. Pułapka działa na zasadzie odwróconego potrzasku. Na druciku mocowana jest przynęta w postaci jabłka lub marchewki. Pociągnięcie przynęty zwalnia zaczep stróżyka i szczęka spada na dół. Nie można zastawić pułapki odwrotnie, czyli żeby zaczep stróżyka był na dole. Często pułapka była zastawiana na brzegu wody w ten sposób, że dolna szczęka była zatopiona w wodzie i obsypana piaskiem, a przynęta była tuż nad wodą.
Eksponat przekazał do Muzeum DDD Tadeusz Karpiński z Wilanowa. Nr. ewidencyjny 1357.