Aerozol odstraszający komary, kleszcze i meszki. Większość tych preparatów posiada w swoim składzie substancję nazywaną DEET (N,N-dietylo-m-toluamid) , którą wynaleziono około 1970 roku dla potrzeb armii amerykańskiej. DEET to repelent otrzymywany syntetycznie, jego działanie polega na zaburzeniu węchu owadów, które nie są w stanie wyczuć zapachu kwasu mlekowego zawartego w ludzkim pocie. Przy stosowaniu preparatów zawierających DEET należy przestrzegać zaleceń producentów dotyczących ograniczeń wiekowych, częstotliwości użycia, rodzaju aplikacji, nie wolno przekraczać zalecanych dawek, nie stosować na tworzywa sztuczne, powoduje, że tkaniny stają się łatwopalne a wyroby skórzane ulegają odbarwieniu. W tym eksponacie jest polecenie, żeby nie stosować bezpośrednio na skórę twarzy i szyi, tylko na dłonie i dopiero rozsmarować na skórze twarzy. Może powodować podrażnienie skóry, a niektórych repelentów wręcz nie wolno stosować bezpośrednio na skórę. Badania dowiodły, że 50% DEET w preparacie to maksymalna dawka, wyższe stężenie już nie poprawia skuteczności działania repelentnego a jedynie zwiększa cenę produktu. Producent SIGMA z Poznania, ten sam co produkował lep płaski.
Eksponat przekazał do Muzeum DDD Krzysztof Karpiński z firmy “DEZ DER Spółka z o. o.” z Łopacianki. Nr ewid. 1787.
Darczyńcy
