Książka w języku angielskim wydana w 1942 roku na Uniwersytecie w Tennessee opisuje badania amerykańskich uczonych nad zastosowaniem fluorku sodu (nieorganiczny związek chemiczny) do zwalczania owadów. wykorzystali go do produkcji pestycydów oraz jako insektycyd i akarycud, służył do dezynfekcji aparatury destylacyjnej oraz do fluoryzacji wody. Dawka letalna dla człowieka o wadze 154 funtów szacuje się na 5-10 gram. W USA ustalono limit 2,5 mg/m3 w w czasie ekspozycji ośmiogodzinnej średniej ważonej w czasie. Występuje w przyrodzie jako minerał, villiaumit, według raportu z 1986 roku, jego zużycie szacowano na kilka milionów ton, ponieważ produkcja pasty do zębów dużo się wytwarza.
Eksponat przekazał do Muzeum DDD Leszek Teschner Firma “FRODO” z Poznania. Nr ewidencyjny 1725.
Darczyńcy
