Najprostsza pułapka do samodzielnego wykonania przez indywidualnego rolnika, W tym eksponacie wystarczyły 2 deski o długości 29 cm. Długość desek była prawie dowolna i zależała od gatunku odławianego zwierzęcia. Takie do 30 cm stosowano na myszy, do 50 cm na szczury, a dłuższe do 1,5 metra stosowane były przez traperów do połowu zwierząt futerkowych. Klepce, paść czy pastka, to nazwy dla tego typu prymitywnej pułapki, w tym egzemplarzu zastosowano drut do podwieszenia klepki, spotyka się też ramkę z listewek, lub deskę pionową przymocowaną do dolnej deski (podstawy), jednak zasada działania jest zawsze taka sama. Dla zwiększenia masy na górnej klepce, tam gdie leży fiszka ewidencyjna, kładziono kamień lub cegłę, duże klepce robione były przez traperów z rozłupanej wzdłuż kłody drewna, tak więc miały dostateczną wagę.
Eksponat przekazał do Muzeum DDD Krzysztof Karpiński z firmy “DEZ-DER” z Łopacianki. W czym pomógł Marian Tywonek z Wolsztyna. Nr ewidencyjny 989.
Darczyńcy
