Bardzo duża szklana pułapka na muchy i osy, w kolorze miodowym, powszechnie stosowana w połowie ub. wieku. Do środka wlewano wodę z odrobiną mydła ewentualnie płynu do mycia naczyń. Na papierze rozkładano przynętę, np cukier, marmoladę, nadpsuty owoc, mięso lub inny smakołyk, zawsze pod gust danego owada i przykrywano tę przynętę szklaną pułapką. Otwór w górnej części był zakorkowany, owad wchodził pod pułapkę do przynęty, a gdy podrywał się do lotu był już w pułapce, w której latał dotąd, aż wpadł do wody z mydłem. Co pewien czas otwierano korek i wylewano wodę z owadami, i nalewano świeżego roztworu. Pułapka nie ma oryginalnego drutu służącego do zawieszania pułapki w przypadku wyłapywania os. Wymiary eksponatu, średnica 15 cm. wys. 20 cm. Faktycznie to szkło jest przeźroczyste, tylko z wierzchu zostało pomalowane werniksem na miodowy kolor.
Eksponat przekazał do Muzeum DDD Krzysztof Karpiński z firmy “DEZ-DER” z Łopacianki. Nr ewidencyjny 1160.
Darczyńcy
